Kahraman Kim?
Kahramanın yolculuğunun ilk adımı, kendi yaşamının tüm sorumluluğunu üstlenmek ve bunun sonucunda da kendi yaşamını yönetmeye başlamasıdır.
Kahraman ile sıradan insan arasındaki en temel farklılıklardan bir tanesi, kahramanın, yaşamının yaratıcısının kendisi olduğunu farketmesidir. İnsanın yaşamı, ona verilen birşey değil, yarattığıdır.
İnsanın acılarının en büyük nedenlerinden biri kendi yaşamının sorumluluğunu üstlenmemesidir. Kendi sorumluluğunu üstlenmediğin sürece daima birilerini ya da birşeyleri suçlama eğiliminde olacaksın. Çözümün ne olursa olsun, inandığın bu çözüm daima senin dışında bir yerlerde olacaktır.
Siz ölümlüler, kendi dışınızda bir çözüm ararsınız! Çünkü iç dünyanızı yaratan şeyin dış sünya olduğuna inanırsınız. Eğer dış dünyada olumlu değişiklikler olursa mutlu olur, tersinde ise mutsuz olursunuz.
İnsanoğlu yine de çözümün içeride değil dışarıda olduğu inancını korur ve içinizdeki mutluluğu ve sağlığı yaratmak için dışınızdaki dünayayı değiştirmek uğruna boş bir çbaya girişirsiniz. Çözümün dışınızda olduğuna inandığınız sürece tanrılar da var olacaktır.
EVRENDEKİ HER NESNE AĞIRLIK MERKEZİ TARAFINDAN YÖNLENDİRİLİR. SEN DE MERKEZİNİ NERESİ OLARAK KABUL EDERSEN ONUN TARAFINDAN YÖNLENDİRİLİRSİN.
Kahraman, kendi dışındaki dünyanın, kendi içindeki dünyanın izdüşümü olduğunun bilincindedir. Yaşamı için suçlayabileceği kimse olmadığı gibi, minnettar olacağı kimse de yoktur.
Tüm dünyanın, yaşadığı tüm olayların ve yaşamına soktuğu herkesin, kendi iç dünyasının dışarıya yansımasından başka birşey olmadığının bilincindedir. Kahraman, dünyayı yaratanın tanrılar değil kendisi olduğunu bilmektedir.
Kahraman dünyayı yaratırken sorumluluk alır ve bu nedenle de istediği dünyayı yarattığının farkındadır.
Kahramanın zihni berrak olduğu, içsel söyleşilerini susturmayı başarabildiği için, iç dünyasındaki en küçük bir değişim o anda dış dünyada yansımasını bulur ve dış dünyayı değiştirir.
Kahraman, iç dünyasındaki tohumun dış dünyasında filiz vermesi için zaman denilen besleyici suya ihtiyaç duymaz.
Şimdi soralım kendimize: sanki kendi oyununda kahraman olmak en iyisi. Hadi gelin merkezlenelim artık. Birer kahraman olmaya…
Sevgiyle
